664. Bayaq uşaqlarla işdən gələndə gördüm yolun qırağında 2-3 nəfər birinin başına yığışıb. Mən belə şey görəndə özümdən asılı olmadan tez gedirəm ki, görüm nolub. Sən demə, qızın astması tutub, yıxılıb yerə, yanındakı gijdıllağ gədə ilə kişi qızı məcbur ayağa qaldırmağa çalışır. Dedim ala uzadın yerə, başının yox, boynunun altına bir şey qoyun, nəfəs borusu açılsın, lom kimi elədiklərinə davam edirlər. Başına yığışan qadın və bir kişi ilə birlikdə sevgilisi* çox güman sevgilisi idi qızı məcbur qucağına alıb otuzdurdu maşına. Qoyunlardan soruşuram ki, "bayaqdan belədi? 103-ə zəng eləmisiz?". Dedilər ki "zəng eləməmişik həlş. bayaqdan neynirik ayılmır".

Mən də skoruya zəng elədim, ünvanı başa saldım, görürəm gəlmək bilmir. 3-5 dəqiqə sonra yenə yığdım, deyir həkim xəstə yanındadı, çıxıb gələcək. Deyirəm "ala ölkədə skoru maşını 1 dənədi blət? tez gəlin də". Deyir "gözləyin". Deyirəm ala neçə dəqiqə gözləyim, 3 de, 5 de, bilək işimizi. Yenə qayıtdı ki, "gözləyin". Soruşuram ki, "həkim indi hardadı? Yerini deyin, bilək ki gözləyək ya maşınla aparaq?. Bu dəfə də "xahiş edirik gözləyin" deyəndə qəfil qayıtdım ki, "durun sikdirin də camaat ölür, bu elə deyir gözləyin". Tez bacıma yığdım ki, bir həkim məsləhəti versin. Iynə-dərman adı dedi ki, aptekdən alım. Məsləhətləri də uşaqlara deyib tez qaçdım aptekə. Gördüm bağlıdı. Soruşub yaxınlıqdakı digər aptekə qaçdım. Ətağa, uzaqdan görürəm ki, işığı-zadı yanmır, amma gərginlikdən idimi ya nə, içəridə gözümə qaraltı dəydi, elə bildim ki, apteki bağlayıblar, amma işçilər içəridə nəsə iş görür. Qaça-qaça gəlib əlimi atdım qapının dəstəyinə, var gücümlə dartdım, açılmadı. Bu dəm qıraqdan qaqaş qayıdasan ki, "nağarsan?! görmürsən bağlıdıı?!". bir anlıq necə başım çöndüsə, Birbaşa küçənin ortasında üstünə qışqırdım ki, "qapı sikən gəlib ala?! Qız orda huşun itirib, bu qapı dərdindədi". Qaqaş nəsə "нето" tonla bir şey deməyə çalışanda üstünə getdim ki, "ala gijdıllağ bu dəqiqə səni vurub göt-baş eliyəcəm burda, sikdir get o biri tərəfə". Ətağa, əsəbdən gədəni ordaca parçalayacaqdım, allahdan adamlar girdi araya, metronun yanındakı polis gəldi. Xiyar hələ öz aləmində saxlıyıb məni sorğu-sual eləməyə çalışacaqdı, aralayanlardan biri sağ olsun, "qaqaş metronun o biri çıxışında bir aptek var, get ora bax, biz yoluna qoyarıq" dedi, qaçdım o aptekə.

O da bağlı olandan sonra qızın yanında qoyduğum uşaqlara yığdım ki, "oturum taksiyə ən yaxın aptekə gedim? ya skoru gəlib çatıb?". Dedilər bəs qız uje ayılıb, birtəhər özünə gəlibdi, qayıt dala, biz də gəlirik, ortada görüşək. Görüşəndə uşaqlara dedim məsələləri, biri döndü ki, "sən dediyin şeyləri deyirəm ki, qaqaş özü süni nəfəs versin, məcbur otuzdurmasın, uzatsın, bir açıqda hava alsın filan fəsməkan, qaqaş da lom kimi sifətimə baxır, deyir elə yox, birdən bir şey olar. Xiyar qızı otuzdurub maşına, qapını da bağlıyıb, məcbur açdırdım qapını. Dalbayobu az qala vuracaydım".

Şükür ki, qız ayıldı. Ətağa, mən o qızın yerində olsam, ilk edəcəyim iş o gədəni həyatımdan sikdir eləmək olar. Ala insanda bir qram kişilik duyğusu olmaz? Ala bacın, sevgilin olmasın, lap olsun ən adicə bir dostun, tanışın, nə bilim ala yoldan keçən olan biri. insan da bu qədər lom, götüboş olar? Qaqaşa hələ aptekə qaçmamış neçə dəfə dedim, axırda bezib qayıtmışdım ki "mən gəlim süni nəfəs verim? yanındakı oğlan sənsən, elədə!". Yenə də mal kimi baxırdı.
qız yox e, adi salam sağ olum olan bir oğlan tanışım belə olsa, mənim yanımda başına belə iş gəlsə, özündən getsə, Bərəkət haqqı ilk iş çıxıb yola maşınları tək-tək saxlıyıb içində apteçka olub-olmadığını yoxlamaq olardı. Bu gijdıllağ mal kimi oturmuşdu, diriyib ki, elə məcbur ayağa qaldırsın, hansı ki qızın heç ayaqları tutmur, reaksiya sıfırdı, üstəlik də imkan vermir kimsə nəsə eləsin. Arada sorğulayıram ki, qızlar belə çurban gədələri hardan tapıb birlikdə olur ala.

Nəsə, heç skorudan da xəbər-ətər olmadı. Doğmalarına qarğış eləmək istəmirəm, amma inşallah öz başlarına gələr, çarəsiz duruma düşərlər, yardım edənləri olmaz, onda bəlkə anlayarlar nə deməkdir bu.

Heç nə yox, üçüncü aptekin də qapısın yoxlamaq üçün qapısın açmağa çalışanda düz yanında oturan* fikir vermədim nəsə satırdımı, yoxsa dilənirdimi bir qadın vardı, o da yerindən dillənib "bala, işıqları sönülüdü e, görmürsən bağlanıb?" dedi. Mən də bir yandan gərginlik, bir yandan da gədə ilə haqq-hesabın təsiri ilə çox kobud tonda "bibi, sən allah, başıvı sal, işinlə məşğul ol, bu dəqiqə bütün əsəbimi sənə tökəcəm" deyib üstünə çımxırdım. Bibi də sadəcə gülümsünüb diqqətlə gözümün içinə baxdı, mən də ki təsəlik uzaqlaşdım. Bu dəqiqə heç nə yox, sırf o bibiyə elədiyim hərəkətin verdiyi vicdan əzabı içindəyəm, ürəyim sıxılır, yoxsa sikim o aptekin yanındakı gədənin də sortunu, həkimin də, təcili tibbi yardım operatorunun da, qızın qandon sevgilisinin də. Sabah tezdən duran kimi ilk iş gedib heç nə almasam da 5-10 manat verib, o bibiyə üzrxahlıq edib məni bağışlamasını istəyəcəm, yoxsa həqiqətən nə edəcəyimi bilmirəm. Görək hələ sabah operatoru söydüyümə görə bölməyə çağıracaqlarmı. Bir də bu yaşda dayıya ağız açmağın verəcəyi xəcalət də bir tərəfdən diriyib.